Wanneer is iets af?
Bij meetbare zaken is dat makkelijk te bepalen. Als je met LEGO de Eiffeltoren maakt, is ie ‘af' zodra de gebruiksaanwijzing in de praktijk is gebracht.
Bij onmeetbare zaken is dat lastiger. Iedereen die iets maakt weet dat. Je begint met een idee. Maar tijdens het maken gebeuren er dingen die je niet voorzag. Soms voelt dat als mislukking. Soms als een verrassing.
Bij mislukking ga je verder en probeer je er weer iets van te maken. Bij verrassing is dat moeilijker. Wat je ziet of doet, bevalt je. Je wilt het behouden. Je wilt het herhalen.
Maar herhalen van een verrassing is bijkans onmogelijk. En behouden betekent dat je er niks meer aan doet.
Maar is het dan af? En strookt het met jouw oorspronkelijke idee? En als het niet strookt, moet je dan aan dat oorspronkelijk idee vasthouden of laat je deze overvleugelen door de schoonheid van de verrassing?
Zolang je iets maakt, zijn het gedachten die nooit zullen stoppen. Dat maakt schilderen ook zo boeiend. En gelukkig: in zijn koninkrijk bepaalt de schilder dat zijn werk ‘af’ is. En toch: hij kan morgen weer af van dat ‘af’ om tot in het oneindige door te schilderen…
Reactie schrijven