BLOGS

HAAR GEZICHT - 19/11/16

“Leg haar nou eens uit waarom je dat mooi vindt”

Ik had een prachtig boek van Sigmar Polke op mijn verjaardag gekregen. En op de dag na het feest zaten mijn vrouw en kinderen een beetje uitgewoond aan tafel. Dochter bladerde in het boek. Haar gezicht vertelde genoeg. Dus vond mijn vrouw dat ik het eens moest proberen. Uitleggen.

Eeeeeh…

Ik hoorde mezelf iets zeggen over abstract en figuratief. Dat de meeste mensen iets willen zien wat aan de werkelijkheid refereert. Omdat de meeste mensen iets herkenbaars willen zien. Maar dat je jezelf ook mag toestaan om heel anders te kijken…

Haar gezicht vertelde nog steeds genoeg…

Misschien dat ze later nog eens leest wat ik bedoel. En het misschien begrijpt. Want over schilderijen gesproken: ze moeten niet een verhaal vertellen. Ze moeten een verhaal zijn. En jij mag er jouw verhaal van maken.

Zoiets, Janke.

027) OFF-SIDE IN ITS HISTORICAL PERSPECTIVE (100X100 CM) - 26/10/16

Je hebt van die dagen. Dan gaat het opeens. Dan probeer je iets wat wonderwel lukt. Zo ook met Schilderij 027.

Het was eerst alsof dit doek voor mislukking was gemaakt. Was er ooit op begonnen vanuit het vage idee iets te doen met de meelijwekkende varkensmutsen van anti-asielzoekers. Omdat de title mij beviel: "PIPO & DE NONONONO'S". Maar achteraf was dit toch te vooraf bedacht.

Dat idee heb ik gelukkig losgelaten om daarna iets met de mannetjes van het tafelvoetbal te doen. Maar ook dat liep vast en werd een saai beeld.

Gisternacht reed ik terug van Zwolle naar Leeuwarden en bedacht me dat het enorm verdunnen van de verf misschien een oplossing bood. En zie daar.

Waarom geel en bruin? Geen idee. Maar er gebeurde er iets waarnaar ik op zoek was. Gelaagdheid. Diepte. En gecombineerd met die aan elkaar geklitte ronde vormen is het een werk waar ik nu met plezier naar kijk. Nu.

En de titel. Ook daar moest iets van verrassing of vervreemding of poezie in zitten. En iets met voetbal. Vanwege die poppetjes en die balletjes...